Torsdag 12. mars, «unntakstilstand» – Norge stenges ned

I dag har det vore ein rar dag, der vi har gått i ei slags boble.
I dag blei skuler og barnehager stengt. Det samme med treningslokaler og ulike bedrifter.

Korona-viruset har spredt seg, men vi har tatt det litt med ro. Først fordi det ikkje gjaldt vårt land. Då det kom til Norge blei eg litt meir obs, men fortsatt tok eg det nok ikkje så alvorlig.

Antall smitta for eit par dager sidan gjekk fra ca 250 eine dagen og til 500 neste dag. Mange har blitt satt i karantene fordi dei har vore i landa med smitte i. Det har vore eit virus som har spredt seg veldig fort og plutselig angår det oss også.

Det har blitt økt fokus på handhygiene og hosting dei siste dagane.
For eit par dager sidan blei det bestemt at arrangement med eit visst antall personer skulle avlyses. Nokre har i det siste meint at Norge burde stenges ned, mens eg (sammen med sikkert ganske mange andre) har forholdt meg til anbefalingene som blei delt. Eg har tenkt at smitten kjem nok hit før eller seinere, men ikkje at det ville vere så alvorlig som det føles no. I går fekk vi høyre om folk i nabokommunene som blei satt i karantene og nokre var smitta.

I dag tidlig fekk vi beskjed på jobb om å vaske hendene våre (og barnas) enda grundigere og enda oftere. Vi skulle begynne å vaske dører o.l. før og etter jobb, og div. andre tiltak. Eg fekk ikkje satt meg inn i alt med ein gong sidan vi skulle dele barna i grupper og ha kvar våre musikksamlinger med dei. Dagen gjekk i eitt fram til eg skulle ha pause kl 13.

Kl. 13 gjekk eg til pauserommet, der blei det fulgt med på ein pressekonferanse og eg fekk vite at skuler og barnehager skulle stenges. Det var all info vi fekk til å begynne med.

På ein måte var det litt godt å høyre, for skal ein få bukt med dette bør jo dei fleste vere heime og ikkje berre nokre få. Det er godt at det blir gjort tiltak som begrenser smitte.

I pausen sjekka eg nyheter og måtte sende ein del sms'er hit og dit. Eg og 16 åringen min hadde tenkt oss på treningssenteret når eg var ferdig på jobb, og der og då visste eg ikkje at dette også blei stengt, men eg sendte ei melding til datra mi og sa at vi måtte droppe det i dag.

8-åringen min skulle på idrettsskule om kvelden, og planen var at eg skulle hente ho der etter trening. Så eg sendte melding til leiaren og spurte om det blei noko av. Men fekk til svar at det ikkje blei trening i dag pga. det som blei sagt i pressekonferansen. Etter kvart tikka det inn meldinger frå andre aktiviteter som ungane er med på, om at det ikkje blei trening/øving på ei stund framover.

Etter pausen var det å gå tilbake til barnehagekvardagen på avdelinga. Det blei ei litt rar og uvirkelig stemning blant personalet, samtidig som vi opptredte normalt ovenfor barna. Det var mange tanker og spørsmål som svirra rundt i hovudet.

Kva ville dette ha å seie for oss på jobb framover?

Kva ville dette ha å seie for mine eigne barn og min eigen familie?

Vi visste ikkje anna enn at Norge blei stengt ned.

Nokre foreldre kom og henta barna sine tidlig frå barnehagen, og alle tok med seg alt av utekle og anna heim.

Vi høyrte frå foreldre som hadde vore på butikken at det var mykje folk i butikkane og at det blei handla inn i store kvantum.

Eg hadde seinvakt denne dagen. Eg tenkte at vi måtte sikkert tilbake på jobb for å rydde og vaske litt, men eg rydda vekk mykje av det som barna hadde latt stå framme i «spare-hyllene», som perlebrett med litt perler på og legobiler dei hadde bygd, og rydda litt ekstra før eg låste for dagen.

Eg var innom butikken før eg køyrte heimover, og der var det fortsatt mykje folk. Og mykje var det tomt for som td. kjøttdeig, pølser, brød m.m.

Eg handla inn litt av det vi kom til å trenge over helga, men elles hadde eg ikkje behov for så mykje meir. Vi har eigen gard der vi har både mjølk og egg, og dopapir/tørkepapir har vi ein god del av etter ulike dugnader som ungene har hatt (eg høyrte på nyhetene om kvelden at det var mange som hadde hamstra dette).

Då eg kom heim var det å begynne å sette seg inn i alt som var blitt bestemt og endra denne dagen. Lese innkommande mailer, sms'er og lese nyhetene på nett. Eg klarte ikkje heilt å sjå for meg den kommande tida. Vi har ein travel familiekvardag med mange aktiviteter på planen. Nokre gonger i det siste har eg tenkt at det har blitt litt for mykje, men så minner eg meg sjølv på at det er jo ting vi har valgt sjølv fordi vi ønsker å holde på med det. Men no får vi ei pause.

Eg fekk også beskjed om at foreldre som har samfunnskritiske jobber kan få ha barna sine på skule og i barnehage. Og barn med spesielle behov har også rett på dette. Derfor skal vi fortsatt holde barnehagen open.

Men korleis skal vi gjere det i familien vår?

Mannen min har fortsatt jobben som som snekker (iallfall inntil vi høyrer noko anna), pluss at han har gårdsarbeidet som inkluderer melking av kyr og stell av dyr morgon og kveld.

16 åringen min, som går på videregåande, skal vere pålogga og ha undervisning online i skuletida.

Dei to yngste skal begynne med fag på måndag. 14-åringen min søv gjerne til langt ut på formiddagen, og eg vil ikkje at 8-åringen min skal gå på sjølvstyr heile dagene.

Så i samråd med sjefen blei vi enige om at eg skal ha ein «omsorgsdag» heime med ungane i morgon. Og så får vi sjå i løpet av helga kva som skjer videre.